Haarlem Landskampioen

1946

Het eerste naoorlogse jaar bracht de stad een sportieve opsteker, in de hoogste divisie van het voetbal werd Hfc Haarlem landskampioen van Nederland.

Het begin van seizoen 45/46 was Hfc Haarlem haar huis kwijt, in 1944 werd op last van de bezetter het stadion ontmanteld, gelukkig kon de club terecht op de velden aan de Spanjaardslaan bij stadsgenoot HFC en op het Heemsteedse sportpark bij RCH.

De selectie van de club kwam net zoals vrijwel alle voetbalclubs zeer verzwakt uit de oorlog. Het was een echt vriendenteam met een aantal routiniers, onder andere clubicoon Kick Smit, Arie de Winter, Toon Effern, Tinus Verhappen, Rinus Visser en Frans van der Hulst.

De eerste wedstrijd van de club na de oorlog , een oefenwedstrijd tegen buurman EDO werd met 8-1 gewonnen, dit kwam omdat de vooroorlogse speler van de club en Engelandvaarder Toon Effern net uit geallieerde dienst verlof had en weer meespeelde. Hij was uiteraard topfit en had het jaar ervoor zelfs als eerste buitenlander ooit in Engeland als speler van Chelsea een doelpunt gescoord, hij scoorde zes doelpunten tegen EDO.

Hfc Haarlem kwam uit in de eerste klasse, de hoogste voetbaldivisie van ons land, het seizoen ging van start met zes regionale competities met eerste klasse clubs, in totaal 66 teams . Haarlem speelde in West 2 met 10 andere clubs waaronder Feyenoord, Sparta, Blauw-Wit, Stormvogels en DWS. Na een fantastisch seizoen werd de club afdelingskampioen, vlak voor Blauw Wit en Sparta en ging de kampioenscompetitie voor het landskampioenschap in met in de poule: Ajax Heerenveen, NAC ,Limburgia en NEC,de winnaars van de andere afdelingen.

In de eerste wedstrijd van de kampioenspoule uit tegen NEC, buigt de club een 3-0 achterstand om tot 3-4 winst , thuis tegen NEC speelt de club gelijk. De volgende tegenstander was Ajax en door het ontbreken van een stadion speelt de club de thuiswedstrijd in een uitverkocht Olympisch stadion in Amsterdam.

Voor meer dan 50 duizend toeschouwers wint de club de wedstrijd na doelpunten van Piet Groeneveld en George Koning met  2-0. De Uitwedstrijd bij het toen al sterke Ajax met de nog heel jonge Rinus Michels was op 30 juni, de club verloor de wedstrijd met maar liefst  8-0, de titel leek verkeken, maar de wedstrijd erna wint de club na doelpunten van Wim Roozen, Bert Boeree, Piet Groeneveld en Kick Smit  met 4-1 van Nac Breda

De uitwedstrijd bij Nac wint de club ook, keeper Piet Kluit was in deze wedstrijd de grote uitblinker, de club deed weer volop mee voor het kampioenschap. In de eerste wedstrijd tegen Limburgia thuis won de club weliswaar met 2-1 maar kreeg het team weer een slag te verduren doordat doelpuntenmachine Wim Roosen na een ongelukkige botsing een hersenschudding opliep. In de uitwedstrijd in Brunsum tegen Limburgia  kon de club indien Ajax zou verliezen al kampioen worden, Een piloot en stewardess beide aanhanger van de club en werkzaam bij de KLM zorgde ervoor de het team per KLM Vliegtuig naar de wedstrijd kon afreizen.

De club won met 2-3, met doelpunten van Wiggert van Daalen junior ,George Koning en Jaap van Balen Blanken junior maar Ajax won ook dus de club was nog geen kampioen.

Tot 17 juli 1946 aanbrak, de eerste wedstrijd tegen het Heerenveen van Abe Lenstra. De club ontving Heerenveen in een uitverkocht RCH stadion in Heemstede met het Friese volkslied. Het team met uitblinkers Jan van Bakel, Arie van Gool en aanvoerder Arie de Winter functioneerde uitstekend en George Koning scoorde het eerste doelpunt met een lobje over de Friese doelman heen . 7 minuten na rust kopte Kick Smit na een hoekschop van Piet Groeneveld het 2e doelpunt binnen, Haarlem was voor het eerst in haar bestaan Landskampioen van Nederland. Na de wedstrijd toog het team met de harmonie voorop en duizenden mensen langs de route met koetsen en een ambulance met daarin Wim Roosen naar het stationsplein. Waar in het clubhuis van de club sinds 1923 “Hotel de Leeuwerik” een groot feest werd gevierd.

In 1948 betrok de club aan haar Jan Gijzenkade een nieuw stadion met plaats voor 18 duizend  bezoekers, met ups en downs waren er begin jaren 70 door de successen van toen plannen voor een uitbreiding van het stadion tot 30 duizend plaatsen, begin jaren 80 schopte de club het zelfs tot Europees voetbal in de stad, totdat de roemruchte 120 jarige club op een koude dag in januari 2010 er opeens niet meer was.